bedankt voor je reactie, refractraire cachexie, bedoel je in deze vergelijking dan echt het eindstadium van dementie (vnl bedlegerigheid) en prognose van <3 maanden, zorgt het ziekteproces bij vergevorderde dementie ook (meestal) voor ontregeling van metabole processen die fors gewichtsverlies/cachexie veroorzaken, is dat aangetoond (onafhankelijk van voeding)?
ik zit nu soms in de discussie dat ik het nog te vroeg vindt om gewichtsverlies (zonder voedingsinterventie) te accepteren, wanneer de client dan op zijn/haar manier nog wat kan genieten van het leven (volgens familie), nog uit bed kan komen ed. En dat de arts dan ook al vindt dat voedingsinterventie middels bijvoeding voor onnodige levensverlening zorgt, terwijl ik van mening ben dat En+E+ ook binnen een wensvoeding kan passen om hiermee de risico’s van verder gewichtsverlies te verlagen(infecties, ontstekingen, wonden, verlies van mobiliteit etc) waardoor de client langere tijd van een betere kwaliteit van leven kan profiteren. De interventies mbt bijvoeding die goed geaccepteerd/niet belastend voor de vergevorderde dementerende client zijn, zorgen in de situatie die discutabel is dan voor minder snelle gewichtsdaling of gewichtsbehoud (=dus een aanname/de vraag of de interventies hier daadwerkelijk een bijdrage aan leveren/een verschil laten zien tov niks doen).
