Beste Corina,
Een bekend dilemma. Ik denk dat het essentieel is om met patiënt / familie en multidisciplinair het doel te formuleren. Zoals je al schrijft is dat niet levensverlenging maar het voor zover mogelijk voorkomen van bijvoorbeeld wondproblematiek. In hoeverre voedingsinterventie in deze fase effectief is is nooit onderzocht omdat dit bijna onmogelijk te onderzoeken is. We moeten het dus doen met klinisch redeneren op basis van bestaande kennis.
Ik denk dat je deze patiëntengroep kan vergelijken met de groep oncologische patiënten met refractaire cachexie. Voeding is hier niet de oorzaak van de problematiek en dus ook niet de oplossing. De metabole ontregelingen zijn al zo ver gevorderd dat je dit met voeding niet meer kan doorbreken.
Bij refractaire cachexie is de aanname dat we met voeding niets meer kunnen bereiken. Inzet van drinkvoeding kan maar met andere redenen en doel (verzoek patiënt, familie, de minst belastende optie voor eten etc).
Ik kan deze vraag delen op facebook zodat we wellicht meer reacties krijgen.
groet, Hinke Kruizenga
Voor meer info over precachexie zie o.a. https://www.researchgate.net/publication/237077843_Precachexie_en_cachexie_bij_patienten_met_kanker_actuele_inzichten_en_handvatten_voor_de_dietist