[Ingrid Buinsters]

Ik had vandaag discussie over een patiënt op neurologie, met slikproblemen na een CVA waarvoor sondevoeding in porties (6 x 250 ml). Er wordt voor elke voeding retentie bepaald en men vindt daar 20-50 ml ook al retentie. Bij 50 ml of hoger wordt een portie sondevoeding overgeslagen. Nu ben ik op zoek gegaan naar wat gebruikelijk is, kan daar echter niets over terugvinden. Ik weet dat inmiddels uit onderzoek is gebleken dat retentie meten geen meerwaarde heeft tov van niet meten, dat er niet meer aspiratie e.d. voorkomt als je geen retentie meet. Merk dat dit heel erg lastig in de praktijk is in te voeren ( bv retentie tot 500 ml accepteren als je dan toch perse wil meten).

[Carina Bijl]

Beste Ingrid,

Bedankt voor je vraag!
Wanneer bepaal je retentie en hoeveel retentie accepteer je blijft een terugkerend onderwerp.

Ik denk dat het goed is te kijken naar de indicatie voor het bepalen van retentie en dit niet bij iedereen standaard te doen.
In principe bij een te verwachte normale maagmotiliteit hoeft retentie bepalen niet nodig te zijn. Heb je echter aanwijzingen dat de maagontlediging gestoord is (gastroparese, (bovenbuiks)chirurgie) kan retentie bepalen wel nuttig zijn. Wanneer een patiënt gesedeerd of niet bij bewustzijn is en dus niet in staat is goed op te kunnen hoesten kun je retentie bepalen om te zien of er problemen te verwachten zijn.

Als bij het optrekken van maaginhoud met een spuit de retentie >200ml is, is het goed om de manier van toediening te heroverwegen. Het alternatief kan zijn, continue sondevoeding via een voedingspomp in plaats van bolusvoeding of voeden via een duodenumsonde.

Ik hoop dat je met bovenstaande informatie verder kunt.
Zie ook Guidelines for enteral feeding in adult hospital patients, M Stroud, H Duncan, J Nightingale, Gut 2003; 52 (Suppl VII):vii1-vii12

Met vriendelijke groet,
Carina Bijl, VU medisch centrum

[Ingrid Buinsters]

Hoi Carina,
Dank je wel voor je informatie!

[Eline van Melis]

Beste Carina,

Is hierover inmiddels nog nieuwe informatie beschikbaar? We zijn benieuwd welke werkwijze hierin landelijk wordt aangehouden. We merken dat er in ons ziekenhuis nog regelmatig bolussen sondevoeding worden overgeslagen bij ‘maagretenties’ tot 60ml. Retentie wordt standaard bepaald bij alle neurologische patiënten die sondevoeding krijgen, is dit ook echt noodzakelijk bij alle patiënten in deze groep? Of enkel wanneer zij niet goed aanspreekbaar zijn en er al maagontledigingsproblemen te verwachten zijn?

Is het starten van anti-emetica een van de eerste handelingen voordat je de manier van toediening overweegt? Gezien je bij neurologische patiënten liever bolusvoeding geeft dan continue voeding.

We zijn benieuwd naar jullie werkwijze. Alvast bedankt!

Met vriendelijke groet,
Eline van Melis, ETZ Tilburg

[Ingrid Buinsters]

Hoi Eline,
Ik voerde toevallig vorige week opnieuw dezelfde discussie met een verpleegkundige op neurologie. Zij gaf aan dat collega’s steeds vaker porties sondevoeding overslaan vanwege een kleine hoeveelheid retentie, 50-60 ml. We hebben indertijd afgesproken tot 200 ml retentie te accepteren, maar de praktijk blijkt dus weerbarstig. Ik heb zitten zoeken in de bestaande richtlijnen, maar kan hier ook niets over terug vinden. Ik vraag me ook af of het nodig is om voor elke portie voeding retentie te bepalen en dit tot in het oneindige te doen. Een eenduidig beleid zou handig zijn. Ik denk dat mogelijk prokinetica zoals de erythromycine of metoclopramide (die vaak op de IC protocollair worden ingezet bij maagretentie) ook een bijdrage kunnen leveren. Dit wordt op neurologie echter nooit toegepast.
Ik ben ook erg benieuwd naar nieuwe inzichten!
Groetjes,
Ingrid Buinsters, Bravis Bergen op Zoom

[Auteur]

Berichten